پرو با نام رسمی جمهوری پرو کشوری است در آمریکای جنوبی. پایتخت آن لیما است.
این کشور از شمال با اکوادور و کلمبیا، از شرق با برزیل، از جنوب شرقی با بولیوی، از جنوب با شیلی و از غرب با اقیانوس آرام هممرز است. جمعیت پرو ۳۳٬۰۳۶٬۰۰۰ نفر و زبان رسمی این کشور اسپانیایی میباشد زبان محلی کچوا و برخی دیگر زبانهای سرخپوستان نیز در حدی در این کشور رسمیت دارند. واحد پول این کشور سول است. ۵ درصد مردم این کشور بیدین و اکثریت بقیه مسیحی هستند. در میان مسیحیان پرو، ۷۶ درصد پیرو مذهب کاتولیک و ۱۴ درصد نیز پروتستان هستند.
پرو گذشته از این که به عنوان مهد امپراتوری اینکا شناخته میشود، وطن شمار زیادی از بومیان قاره آمریکا میباشد. از این رو، پرو کشوری است با پشتوانه غنی تاریخی و فرهنگی.
لیما بزرگترین شهر پرو و پایتخت آن در منطقه پستبوم بیابانی قرار دارد. این شهر را اسپانیاییها در حدود ۴۰۰ سال پیش بنیاد گذاری کردند. این شهر هنوز هم منظره اسپانیایی دارد. نسیم دریا در ساحل، آب و هوای لیما را مطبوعتر ساختهاست. در منطقه پستبوم بیابانی پرو بیش از ۵۰ رود جریان دارد و یکی از این رودها از وسط شهر لیما میگذرد.
در کشور پرو نه تنها نقره و طلا، بلکه مس و کانی کمیاب وانادیوم استخراج میشود.
تاریخ
از معروفترین دورههای تاریخی در پرو، امپراتوری اینکاها پیش از ورود اسپانیاییها به این کشور را میتوان نام برد. نخستین اسپانیاییها در صده ۱۶ میلادی وارد این کشور شدند و این سرزمین به مستعمره اسپانیا تبدیل شد. پرو استقلال خود از اسپانیا را در روز ۲۸ ژوئیه سال ۱۸۲۱ میلادی اعلام کرد.
بیشتر مردم منطقه کوهستانی پرو سرخپوست یا نیمهسرخپوست هستند. زمانی که کریستوف کلمب به بَرّ جدید رسید، امپراتوری بزرگی از سرخپوستان در آمریکای جنوبی وجود داشت. این سرخپوستان اینکاها بودند و پایتخت امپراتوری آنان کوسکو بود که امروزه یکی از شهرهای پرو است. این شهر در قلب منطقه کوهستانی پرو قرار دارد. در این منطقه هوای روزها بسیار گرم است و فاصله کمی تا خط استوا دارد و چندین ساعت در روز آفتاب سوزان بر آن میتابد. سرخپوستان امروزی منطقه کوهستانی هنوز هم همانند نیاکان اینکای خود زندگی میکنند. کشاورزان سرخپوست گندم، جو، سیب زمینی و نوعی ذرت کشت می کنند. برخی از روستاهای آنان در این منطقه کوهستانی مرتفعترین روستاهای جهان بهشمار میآیند و شاید کلبه بعضی از چوپانان این منطقه هم مرتفعترین کلبههای سراسر جهان باشد.
پس از اینکاها کلیسایی نیز در شهر کوسکو ساخته شد که دو چیز تماشایی دارد: یکی محراب تمامنقرهای کلیسا و یکی اژدهایی که یکپارچه از زمرد ساخته شدهاست.
اقتصاد
از سال ۱۹۹۰ به بعد، اقتصاد پرو متحمل اصلاحات چشمگیر بازار آزاد شدهاست، از قانونی کردن بخش غیررسمی تا خصوصیسازی عمده در استخراج معادن، الکتریسیته/ نیرو، و صنایع مخابرات. به کمک سرمایهگذاری خارجی و همکاری بین دولت سابق فوجیه گردید.
هنوز، برخی معتقدند که اصلاحات پرو منجر به پیشرفت پایدار اقتصادی نگردیده. برطبق گزارش مرکز تحقیق اقتصاد و برنامه، سازمان پژوهشی واقع در آمریکا، " درآمد به ازای هر فرد در پرو- اساسیترین معیار اقتصادی استانداردهای زندگی- فعلاً در حدود میزان ۲۵ سال پیش قرار دارد. این یک شکست چشمگیر بلندمدت اقتصادی است.
در سال ۱۹۹۸، تأثیر پدیده ال نینو بر کشاورزی، بحران اقتصادی در آسیا، بیثباتی در بازارهای برزیل رشد را متوقف کرد. سال ۱۹۹۹، با وجود پیامد ال نینو و بحران مالی آسیا که تأثیری منفی بر اقتصاد بازار گذاشت، سال بی برکتی را برای پرو رقم زد. لیما کوشید تا مذاکرات برای تسهیلات مالی گسترده با صندوق بینالمللی پول در ژوئن ۱۹۹۹ را تکمیل کند، اما این کار در نهایت به ناچار به مذاکره دوباره پیرامون اهداف آن انجامید. فشار بر هزینه سازی در یک روند صعودی با انتخابات سال ۲۰۰۰ رشد نمود.
رشد تا سال ۲۰۰۵ از طریق ساخت و ساز، سرمایهگذاری، تقاضای داخلی و صادرات تحقق یافتهاست. اقتصاد پرو به یکی از آزادترین اقتصادهای بازار در آمریکای لاتین تبدیل گردیده. صنایع نفت خام، گاز طبیعی و نیروی این کشور انتظار میرود که در اثر گردش داخلی و خارجی بالای سرمایه در بخشهای جهانگردی، کشاورزی، معادن و ساختمان افزایش یابد.
در آوریل۲۰۰۶، پرو یک توافقنامه تجاری با آمریکا (تحت عنوان توافقنامه ارتقاء تجاری پرو) امضاء کرد، در حالی که پرو اولین کشوردر جامعه کشورهای حوزه آند مجمع ملل آند| کامیونیداد آندینا دناسیونز، مجمع کشورهای آن| CAN بود که این قرارداد را امضاء مینمود. در آوریل۲۰۰۶، آمریکا و پرو توافقنامه تجاری امضاء میکنند درژوئن ۲۰۰۶، کنگره پرو از قبل این توافقنامه را تصویب کرده بود، و این پیمان تنها در انتظار تأیید از سوی کنگره ایالات متحده| کنگره آمریکا بود. فعلاً پرو در حال مذاکره جهت انعقاد توافقنامه تجاری با شیلی، مکزیک، سنگاپور و هندوستان است.
پرو با جامعه کشورهای آند، توافقنامههای آزاد تجاری دارد، که در کلمبیا، اکوادور، بولیوی و ونزوئلا تدوین شدهاست. پرو همچنین توافقنامههای آزاد تجاری با بسیاری از کشورهای مرکوسور و نیز تایلند داشته، و طی اجلاس اخیر اپک، پرو اعلام نموده در نظر دارد توافقنامههای آزاد تجاری با چین، ژاپن و کره جنوبی منعقد سازد.
همچنین پرو خواستار امضای یک توافقنامه تجاری با اتحادیه اروپا است. این مذاکرات بیشتر بازارهایی را توسعه میدهد که در آنها محصولات پروئی معامله میشوند. پرو توانایی بالقوهای برای صادرات فراوردههای کشاورزی، منسوجات، پوشاک، کفش، مشتقات نفت، گاز طبیعی، مواد معدنی، و نیز ماهی و محصولات شیلات، جهانگردی، و کالاهای تولیدی دارد.
در سال ۲۰۰۵، صادرات پرو بالغ بر ۱۷٫۱ میلیارد دلار (آمریکا) ارزش داشتند (افزایش ۶٪–۳۴ در مقایسه با سال ۲۰۰۴) و انتظار میرود در سال جاری این رشد به ۳۵٪، و در پایان سال۲۰۰۶، به ۲۳٫۵ میلیارد دلار برسد. بازارهای پرو با رشد ۶۷٪/۶ در تمام بخشهای (انرژی، ساختمان، بازرگانی، شیلات، تولید، جهانگردی، و غیره) همراه بوده (یکی از سریعترین نرخهای رشد در اقتصادهای بازاری در آمریکای جنوبی) و برنامهریزی شده که به رشد ۷٪ برای سال ۲۰۰۶ برسد.
برای پنج سال بعد (تا سال ۲۰۱۰) دولت پرو بیش از ۱۰ میلیارد دلار در سرمایهگذاری خصوصی (هم داخلی و هم خارجی) در بخشهای معادن و انرژی و نیز سرمایههایی بالغ بر ۱۵ میلیارد دلار در بخشهای دیگر همچون صنعت، بازرگانی، جهانگردی، شیلات و کشاورزی ثبت کردهاست که رشد اقتصادی سالانه را در سطوح ۵٪ یا بیشتر حفظ خواهد نمود.
فقر در پرو بالا است، و سطح آستانه فقر به ۴۸٪ برای کل جمعیت میرسد.