«پل ریالتو» قدیمیترین و زیباترین پل ساخته شده بر روی «گراند کانال» ونیز میباشد از این پل میتوان نمایی ۳۶۰ درجه از کانال را مشاهده کرد
این پل سنگی امروزه یکی از جاذبههای گردشگری شهر ونیز است و قلب ونیز میباشد. این پل بین سالهای ۱۵۸۸ و ۱۵۹۱به مدت سه سال بنا گردید. هدف از ساخت پل ریالتو این بود که جایگزین دائمی به جای پل قایق و سه پل چوبی دیگر باشد که از قرن دوازدهم بر روی گراند کانال ساخته شده بودند. تا زمان ساخت «پل آکادمیا» در سال ۱۸۵۴، تنها مسیر عبور عابرین پیاده از عرض گراند کانال پل ریالتو بود.
حتما بخوانید:
پل ریالتو دارای قوس هفت و نیم متری میباشد. ساختمان پل بر روی دوازده هزار پایه چوبی احداث شده است که هنوز هم بعد از گذشت ۴۰۰ سال، پل را بر روی خود نگه داشتهاند. مهندس معمار این پل عظیم، «آنتونیو دا پونته»،بود
کشتی هایی که ارتفاع زیادی هم دارند به راحتی میتوانند از پل عبور کنند. جنس پل از سنگ است تا آسیب کمتری ببیند. قوس پل ریالتو آن قدر ماهرانه ساخته شده که به خوبی وظیفه استحکام پل را به دوش می کشد و این امکان را به بازدیدکنندگان می دهد که همزمان از دو سوی پل وارد شوند و خیال شان هم از نظر امنیت راحت باشد.
بیشتر بدانید:از کاسکاد یا هزار پله ارمنستان چه میدانید؟
معمار باهوش پل، دقیقاآن را در قسمت کم عرض گرند کانال ساخته است. البته برای اطمینان بیشتر از استقامت بنا از دو سوی پل حدود 20 سانتی متر بیشتر پل را ادامه دادند.
برای اینکه پایه های پل وزن آن را تحمل کنند آن را عمودی ساخته اندو سپس قوس پل روی این پایه های مستحکم بنا شد.
تاریخچه پل ریالتو
در محدوده پل ریالتو و محله های اطرافش در ونیز از دیرباز جمعیت زیادی زندگی میکردند و در واقع این ناحیه بازارچه محلی بومیان ونیز بود. به همین پل های چوبی در این محله پاسخ گوی رفت و آمد اهالی نبودند. سرانجام در سال ۱۲۵۵ میلادی پلی چوبی اما مستحکم تر و متحرک روی گرند کانال ساخته شد و در نیمه اول قرن ۱۵ میلادی دو ردیف مغازه روی این پل چوبی احداث گردید. وجود فروشگاه های کوچک و بزرگ روز پل چوبی باعث شد تا رفت و آمد اهالی دشوارتر شود.
بیشتر بدانید:گذری کوتاه به شهر ایلیگان،شهر آبشارهای باشکوه
متاسفانه به دلیل عدم مراقبت های به موقع پل ریالتو بارها ویران شد. در سال ۱۵۰۳ میلادی پیشنهاد ساخت پل سنگی مطرح شد. سال ۱۵۵۱ بود که مسوولان شهر رقابتی ترتیب دادند و از میان صدها معمار ماهر، آنتونیو دا پونته را انتخاب کردند. علت انتخاب او پیروی از سبکی نوین بود زیرا اغلب معماران تصمیم داشتند پلی به سبک کلاسیک و سنتی بسازند و سرانجام سال ۱۵۹۱ میلادی بود که پل به طور کامل ساخته شد.
البته معمار این اثر زیبا همان پل چوبی قدیمی را الگوی کار خود قرار داد و فضای کافی برای وجود فروشگاه روی پل را هم در نظر گرفت