کانادا از نظر فن آوری یکی از پیشرفته ترین کشورهای دنیا می باشد.کشور کانادا در استفاده از اینترنت، نامه های الکترونیک و نظایر آن به طور معمول یکی از ده کشور برتر دنیا به حساب می آید.

کانادا در صنایع کشتی سازی، خودروسازی، الکترونیک، هوا و فضا، صنایع مادر (معادن، جنگل ها و …)، نیروگاه های اتمی و غیره و غیره حرفی برای گفتن دارد. با همه اینها وقتی که بحث استخدام نفرات مطرح می گردد به طور معمول کارفرمای کانادایی بسیار سنتی فکر می کند.

در حال حاضر بیشتر مشاغل موجود در بازار کار کانادا در وب سایت های کاریابی یا حتی روزنامه های محلی یا ملی منتشر نمی گردند. در واقع بیشتر مشاغل از طریق آشنا و آشنا بازی به نفرات اعطا می گردد. برای همین هم هست که وجود شبکه Networking در امر کاریابی دارای اهمیت بسزایی است. درصد قابل توجهی از استخدام ها هم از طریق مراجعه حضوری نفرات به شرکت ها و سازمان ها صورت میگیرند که در اصطلاح Cold Calling نام دارند.خیلی از کارفرمایان – بخصوص کارفرمایان بزرگ و پرآوازه – برای استخدام نیروهای مورد نیاز خود به شرکت های منابع انسانی یا آژانس های استخدامی سر میزنند که آنها هم به نوبه خود بیش از همه از روش هایی که در بالا آمد برای استخدام نفرات استفاده می کنند.

البته بعضی اوقات شرکت ها یا آژانس های استخدامی کانادا مشاغل مورد نیاز خود را در وب سایت های کاریابی یا نشریات منتشر می کنند و واقعاً هم نیروهای خود را به این شکل استخدام می کنند.

بیشتر بدانید:

• شرایط مهاجرت سرمایه گذاران ثروتمند به کانادا چیست؟
• مهاجرت به انتاریو کانادا از طریق تأسیس شرکت

مشکلات استخدام تازه واردان به کانادا چیست؟

1. اولین مشکل بر سر راه استخدام تازه مهاجران به کانادا، مشکل شبکه Networking می باشد. خیلی از این افراد رابطه نزدیکی با هیچ یک از کارفرمایان کانادایی ندارند و به همین دلیل هم شانس استخدامشان در یک شرکت خوب یا یک پست خوب به مراتب کمتر از کسی میباشد که در کانادا تحصیل و زندگی می کند.

2. دومین مشکل،  آشنایی به زبانهای رسمی کانادا است. مطلع هستید.زبان رسمی در کانادا ،انگلیسی و فرانسه میباشد. از آنجا که غالب مردم کانادا انگلیسی زبان میباشند بیشتر شرکت ها هم بدنبال مدیر، کارمند یا کارگری هستند که به زبان انگلیسی تسلط دارند. در استان کبک کانادا شرکت های زیادی به دنبال استخدام نفراتی میباشند که زبان فرانسه  را بلدند. بعضی اوقات هم شرکت ها (بخصوص شرکت های فدرال و دولتی) مایل به استخدام کسانی میباشند که به هر دو زبان مسلط باشند. 

3.مشکل دیگر این است که حدود یک پنجم کارهای خوب کانادا که معمولاً درآمد یا حقوق نسبتاً بالایی دارند مجوز نیاز دارند. دقت کنید که مجوز با تحصیلات و سابقه کار فرق دارد. در مورد پزشکان این مسأله سخت تر میباشد. درصد پزشکانی که بعد از پنج سال ورود به کانادا موفق به دریافت مجوز طبابت در کشور کانادا  میگردند به سختی به 10 درصد می رسد. با این حساب اگر کاری که در کانادا می کنید به نوعی با اموال یا جان مردم سر و کار دارد باید بدانید که به احتمال قوی برای انجام آن کار نیاز به مجوز دارید و گرفتن این مجوز در کنار تحصیلات و سابقه کار نیازمند خیلی مسایل دیگر است. کارفرمایان کانادایی در این گونه کارها تنها افراد دارای مجوز را استخدام می کنند. 

4.چهارمین مسأله ای که تازه مهاجران به کانادا را آزار می دهد نداشتن سابقه کار کانادایی میباشد. اصولاً کارفرماها نسبت به استخدام افرادی که سابقه کار کانادایی ندارند مشکوک می باشند. بحثشان هم بر سر تخصص فرد نیست .بحثشان بر سر آشنایی با فرهنگ کار در کانادا میباشد. مثلاً با مشتری چطور باید برخورد کرد، با همکاران خانم چطور، با رئیس مستقیمتان چطور و امثال آن. یا آنکه مثلاً رفتار شما در جلسات چگونه باید باشد و هزار و یک مسأله دیگر که یک تازه وارد با آن آشنا نیست. 

بیشتر بدانید:

• هنگام کار کردن در کانادا به چه نکاتی باید توجه کرد؟
• مهاجرت خوداشتغالی به کشور کانادا چیست؟

استخدام نفرات از راه دور

 کارفرمای کانادایی تمایلی به استخدام نفرات از راه دور ندارد. به عنوان مثال یک کارفرمای منیتوبایی به صورت پیش فرض به هیچ وجه تمایل ندارد که یک نفر را از استان انتاریو کانادا یا یکی از ایالت های آمریکا استخدام کند. دلیل دیگری که این رفتار را توجیه می کند  این است که کارفرما مایل است پیش از استخدام شخص مورد نظر را از نزدیک مشاهده کند. از سوی دیگر به طور معمول هزینه مسافرت این فرد به منیتوبا برای حضور در جلسه مصاحبه به عهده کارفرما میباشد. در نتیجه کارفرما باید پیش  از آنکه حتی تصمیم به استخدام فرد بگیرد هزاران دلار خرج وی کند. بدیهی است که کمتر کارفرمایی در کانادا زیر بار این مسأله می رود.

تأکید می کنم که علی رغم توضیحات پاراگراف فوق خیلی از کارفرماها در استان های پر کار نظیر آلبرتا، منیتوبا و سسکچوان کانادا نیروهای مورد نظر خود را از سایر استان ها یا کشور آمریکا استخدام می کنند. به طور پیش فرض این امر تنها موقعی انجام میشود که کارفرما موفق به یافتن نیروی مورد نظر خود در استان خودش نگردد. گزینه های خارج از آمریکای شمالی، به طور پیش فرض کشورهای انگلیسی زبان یا فرانسوی زبان نظیر انگلیس، ایرلند، استرالیا، فرانسه و بلژیک خواهند بود که شهروندان آنها زبان رسمی کانادا را بلدند و به راحتی می توان برای آنها مجوز کار گرفت (بعضی اوقات ظرف کمتر از یک ماه).