بی شک مهم ترین دغدغه هر انسانی در زندگی و به خصوص مهاجران یافتن شغل است. داشتن شغل مناسب علاوه بر کسب درآمد، اعتبار، اعتماد به نفس و رضایت را برای فرد به ارمغان می آورد.
در این میان مهاجران که به امید ساختن زندگی بهتر در آنسوی مرزهای کشورشان، جایی که در آن تحصیل کرده و با مختصات بازار کار آن آشنا هستند، خطر می کنند بیش از دیگران نسبت به آینده شغلی و حرفه ای خود نگرانند و آسیب پذیر. نداشتن شغل به مرور نه تنها جیب بلکه ته دل مهاجر را هم خالی می کند که نکند اندک سرمایه ام پایان یابد و آخر هیچ!! به دست نیاورم!!
درست است که یافتن شغلی متناسب با توان مندی ها، تحصیلات و علایق یک مهاجر به خصوص در اوایل مهاجرت به کانادا و گرفتن ویزا کانادا سهل نیست اما غیرممکن هم نیست. در کشور کانادا به لحاظ سیاست مهاجرپذیری آن اگرچه مشکلاتی در جذب و قبول مهاجران کانادا به بازار کار وجود دارد و بعضاً سوء استفاده هایی هم از نیاز آنان می شود اما منابع اطلاعاتی و روش های مختلف کاریابی هم کم نیستند.
و اما پیش نیاز یافتن شغل در کشور کانادا، داشتن درک صحیحی از حرفه مورد نظر در کشور جدید می باشد. به عنوان مثال وظایف، اختیارات، مسؤولیت ها، موقعیت اجتماعی، درآمد و … این شغل در کانادا در مقایسه با کشور خودمان چگونه میباشد (که معمولاً هم اصلاً قابل مقایسه نیست)؟ آیا باید دوباره تحصیل کرد یا صرف گذارندن چند دوره آموزشی جوابگوی خواسته های کارفرمایان میباشد؟ بازارکار شغل مورد نظر در شهرهای مختلف و احتمالاً شهر انتخابی در کانادا چگونه هست؟ و در نهایت این که آیا می توان و منطقی است که مسیر شغلی که ممکن است چندان هم باب میل نبوده و بنا به مقتضیات آن زمان انتخاب شده را تغییر دهم و حرفه ای جدید متناسب با سایر علایق، قابلیت ها و مدارکم ولا غیر دانشگاهی پیشه کنم؟ در این صورت تفاوت و آینده این دو شغل از جنبه های مختلف چگونه است؟
بیشتر بدانید:ویزای کار کشور کانادا در سال ۲۰۱۹
این سوالات و بسیاری سوالات دیگر از این قبیل ذهن هر منتظر در صف مهاجرت کانادا ، تازه مهاجر کانادا یا حتی کهنه مهاجری یا گرفتن ویزا کانادا را به خود مشغول می کند. شاید بسیاری از دوستان و مدرسین دوره های کاریابی هم نتوانند اطلاعات دقیقی در اختیار فرد قرار دهند و به راهنمایی و ذکر منابع بسنده کنند که البته بسیار هم مفیدمیباشد.
یکی از این منابع، جستجو در سیستم طبقه بندی ملی مشاغل 2006 (National Occupational Classification) یا به اختصار 2006 NOC میباشد. NOC 2006 یک زبان استاندارد برای توصیف مشاغلی میباشد که کانادایی ها در بازارکار کانادا آن را انجام میدهند. این طبقه بندی که بیش از 3000 عنوان شغلی را در 520 گروه شغلی سازمان دهی می کند، روشی منسجم برای جمع آوری اطلاعات و به دست آوردن درک بهتری از بازار کار کانادا برای جویندگان کار، مشاوران و کارفرمایان میباشد.
ابزار NOC که اطلاعات آن با همکاری اداره آمار کانادا و در یک چرخه 5 ساله به روز میگردد، مشاغل را با یک کد چهار رقمی بر اساس نوع و سطح مهارت طبقه بندی می کند. ارقام کد NOC اطلاعات مهمی را در مورد شغل مورد نظر انعکاس می کند، به عنوان مثال کد 3113 مربوط به شغل دندان پزشکی میباشد. عدد 31 نشان می دهد که این شغل مربوط به حوزه بهداشت و درمان میباشد و نیاز به تحصیلات دانشگاهی دارد. (از مشاغل به اصطلاح رگوله است).
این سیستم طبقه بندی از انواع منابع اطلاعاتی که توسط دولت کانادا و سازمان های دیگر منتشر گردیده نیز حمایت می کند. به عنوان مثال، Job Futures منبع اطلاعاتی پرکاربردی در مورد آینده شغلی حرفه های مختلف میباشد و national JobBank® یک فهرست الکترونیکی از مشاغل، فرصت های کاری و بیزنسی بوده که توسط کارفرمایان کانادایی فراهم گردیده و محتوای هر دوی این منابع بر اساس تعاریف NOC سازمان دهی شده است. با فراهم آوردن یک روش استاندارد برای سازمان دهی اطلاعات بازار کار، NOC تلاش می کند تا دانسته های کانادایی ها را نسبت به دنیای کار و بیزنس خود افزایش دهد.
بیشتر بدانید:مهاجرت خوداشتغالی به کشور کانادا چیست؟
NOC مشاغل را به دسته های کلی زیر تقسیم بندی می کند.
مشاغل رده صفر یا مشاغل مدیریتی. کد این مشاغل با عدد صفر شروع می شود
مشاغل سطح A یا Skill Level A: این ها مشاغل تخصصی هستند که معمولابه تحصیلات دانشگاهی نیاز دارند
مشاغل سطح B یا Skill Level B: این مشاغل، مهارتی هستند و معمولابه تحصیلات در سطح کالج و یا دوره دیدن هنگام کار نیاز دارند
مشاغل سطح C یا Skill Level C: این نوع مشاغل معمولا به تحصیلات دبیرستانی و همین طور آموزش حین کار نیاز دارند
مشاغل سطح D یا Skill Level D: این مشاغل به تخصص خاصینیاز ندارند ولی گاهی به پاره ای آموزش ها در محل کار نیاز دارند
بیشتر بدانید: