پالِرمو شهر اصلی و مرکز ناحیه خودمختار سیسیل و نیز مرکز شهرستان پالرمو در کشور ایتالیا است. مساحت آن ۴۹۹۲ کیلومتر مربع و جمعیت آن بالغ بر ۱٬۲۳۴٬۰۰۰ نفر است. پالرمو یک شهر تاریخی است که قدمت آن به دوهزار و هفتصد سال میرسد.
پالِرمو شهر اصلی و مرکز ناحیه خودمختار سیسیل و نیز مرکز شهرستان پالرمو در کشور ایتالیا است. مساحت آن ۴۹۹۲ کیلومتر مربع و جمعیت آن بالغ بر ۱٬۲۳۴٬۰۰۰ نفر است. پالرمو یک شهر تاریخی است که قدمت آن به دوهزار و هفتصد سال میرسد.
پالرمو در دامنه مونته پلگرینو واقع شده و در ساحل شمالی جزیره سیسیل قرار گرفته است.
این شهر دارای دانشگاهی به نام دانشگاه پالرمو است که در سال ۱۸۰۵ تأسیسشده و دارای بنیاد علوم، فرهنگستان موسیقی و دانشسرای تربیت معلم، رصدخانه و برج هواشناسی، کتابخانه، موزه و بندرگاه میباشد.
این شهر مرکز تجارت محصولات کشاورزی جزیره نیز میباشد و کارخانههای آن در زمینه محصولات غذایی، فولادسازی، کشتی سازی، محصولات چرمی، شیشه، شیمیایی، سیمان، پارچه بافی و کاغذ در آن مشغول فعالیت هستند.
پالرمو از مراکز مهم سیر و سفر است و دارای نمایشگاه بینالمللی است. این شهر دارای ساختمانهای تاریخی و آثار باستانی زیادی میباشد که در دوره حکومت نورمانها در صده یازدهم و دوازدهم میلادی تا صده هیجدهم ساخته شدهاند.
تاریخ
پالرمو یا پانورموس که نام باستانی آن است به وسیله مستعمرهنشینهای فنیقیها بنیانگذاری شد و در آن زمان با نام «زیز» (به معنی گُل) معروف بود. این نام به خاطر حاصلخیز بودن زمینهای پیرامون شهر به آن داده شدهبود. یونانیها که کوچنشینی مهمی را در منطقه ایجاد کرده بودند شهر زیز را پانورموس مینامیدند که «بندرگاه کامل» معنی میدهد. پانورموس در سال ۲۵۴ پیش از میلاد بهتصرف رومیان درآمد. طی سالهای ۴۰۸، ۴۰۶، و ۳۹۱ ناوگان سیراکوز و دیگر کوچنشینهای یونانی منطقه کوشیدند پالرمو را از کنترل کارتاژها درآورند. پالرمو اما، برخلاف بسیاری از دیگر شهرهای سیسیل هیچگاه تحت انقیاد یونانیها درنیامد اما نزدیک به مرز منطقه یونانیزبان قرار داشت. پیروس اپیروسی، از شاهان منطقه اپیروس یونان، در سال ۲۷۵ پیش از میلاد موفق شد پالرمو را مدتی در کنترل خود داشته باشند.
در سال (۵۳۵) «بلیسار» از جانب بیزانس کنترل آن را به دست گرفت. سرانجام عربها در (۸۳۱) آن را متصرف کرده و در سال (۹۴۸) بهعنوان پایتخت سیسیل تعیین نمودند. (۱۰۷۲) نورمانها تحت فرماندهی اشتاوفر فریدریش دوم شهر را بهتسخیر درآوردند. در دوران حاکمیت این شاه، پالرمو شکوفائی خود را آغاز کرد.
معماری
بیشتر ساختمانهای قدیمی شهر از زمان پادشاهی نرماندی بهجای مانده است و نمایشگر نفوذ عربها، بیزانس، نرماندی و اسپانیا هستند. از جمله این ساختمانها میتوان به کلیسای جامع، کلیسای کوچک پالاتین (Palatine Chapel) و کلیسای سن جیوانی دلی ارمیتی San Giovanni degli Eremiti اشاره کرد.