شهر ممنوعه شهری قدیمی است که در پکن قرار دارد و یکی از مهمترین جادبه‌های گردشگری تاریخی کشور چین میباشد

.شهر ممنوعه در سال ۱۴۰۶ میلادی به دستور «جو دی» دومین امپراطور سلسله مینگ بنا شد و ساخت آن  ۱۴ سال  به طول انجامید.با آوازه همراه باشید تا از این شهر بیشتر بدانیم.

تا سال ۱۹۱۱ میلادی و نابودی سلسله چینگ جمعا ۲۴ امپراطور در این شهر ممنوعه اقامت کردند . طول شهر ممنوعه ۹۶۱ متر  و عرض آن ۷۵۳ متر میاشد. وسعت این شهر ۷۲۳ هزار مترمربع  است. دیواری با ارتفاع ۱۰ متر و خندقی با عرض ۵۲ متر اطراف مجموعه میباشد. رودخانه ای به منظور حفاظت نیز در بیرون این دیوار جاریست. رنگ ها و تزئیتات به کار رفته در قصرهای شهر همگی راوی داستان ها و عقایدی بوده اند. برای مثال رنگ زرد که نماد امپراطور بوده است در سقف ها دیده می شود و از رنگ قرمز که نماد شادی بوده است بسیار استفاده شده است. 

بیشتر بدانید:دیدن موزه ملی هنری آمستردام را فراموش نکنید

حتما بخوانید:

• شگفتیهای لشکر سفالین , چین
• آیا غار نینگو در چین را دیده اید؟

جمعا اتاق های قصرهای شهر ممنوعه  ۹۹۹۹٫۵ میباشد. گذشتگان چینی اعتقاد دارند که اقامتگاه امپراتوران آسمانی ۱۰ هزار اتاق دارد و امپراتورانی که پسر امپراتور آسمانی هستند، باید خویشتن‌دار بوده و نباید از تعداد اتاق‌های امپراتور آسمانی تجاوز می‌کردند. به همین دلیل تعداد اتاق‌های شهر ممنوعه نیم اتاق کمتر از تعداد اتاق‌های کاخ آسمانی است.

بیشتر بدانید:شناخت کاخ توپکاپی در استانبول

 در هر ضلع دیوار یک دروازه وجود دارد. بر روی ضلع جنوبی دروازه نیمروز  و بر روی ضلع شمالی دروازه نیروی ایزدی را میتوان مشاهده کرد. از سال ۱۹۲۴  این مجموعه به کاخ موزه تبدیل شد و بازدید آن برای عموم آزاد شد. البته نام این شهر به «گوگونگ» که در زبان چینی به معنای قصر قدیمی است تغییر پیدا کرده است.شهر ممنوعه دارای دو قسمت داخلی و خارجی میباشد.

بخش خارجی جهت برگزاری مراسم خاص استفاده می شد و سه عمارت اصلی در جهت شمالی – جنوبی و شش عمارت جانبی در شرق و غرب دارد. بخش داخلی نیز دارای سه کاخ میباشدکه محل زندگی و انجام امور اداری امپراطور بوده است.این قصرها با نام های قصر تای حه، قصر جون حه و قصر بایو دارای معماری ها و تزئینات بسیار با شکوهی هستند