امریکن ایرلاینز"، شرکت هواپیمایی اصلی آمریکا میباشد که به 50 کشور مختلف جهان خدمات ارائه می دهد.

این شرکت هواپیمایی آمریکایی میباشد که با در اختیار داشتن ۹۳۹ فروند هواپیما به عنوان بزرگترین شرکت هواپیمایی جهان شناخته می شود. این شرکت همچنین از لحاظ میزان درآمد سالیانه و انتقال مسافر نیز در رتبه اول شرکت های هواپیمایی جهان جای دارد. تعداد ناوگان این شرکت با احتساب شرکت های هواپیمایی کوچک زیر مجموعه امریکن ایرلاینز  ۱۷۸۹ فروند میباشد. شرکت مادر یا هلدینگ آن به نام AMR در سال 1982 تشکیل شده که در خدمات مواد غذایی، هتل ها و مهمانپذیرها، حمل و نقل زمینی فرودگاه و خدمات حمل و نقل چمدان، خدمات تعمیر و نگهداری فرودگاه، و کسب و کارهای مرتبط دیگر دارای هلدینگ هایی میباشد. مقر اصلی این شرکت در فورت ورث، تگزاس قرار گرفته است.
امریکن ایرلاینز طی سالیان متمادی از اتحاد و یا ادغام حدود 85 شرکت شکل گرفته است. "شرکت هواپیمایی رابرتسون" و "حمل و نقل هوایی کولونیال" دو شرکت اصلی در شکل گیری امریکن ایرلاینز بوده اند. شرکت هواپیمایی رابرتسون در سال 1921 در میسوری به عنوان تولیدکننده و ارائه دهنده خدمات پروازی عمومی تاسیس گردید و نخستین پرواز در مسیر پست هوایی خود بین شیکاگو و سنت لوئیس، میسوری را در پانزدهم آوریل 1926 انجام داد. خلبان این پرواز "چارلز لیندربرگ" بود.

شرکت کولونیال ایر که از دل یک سرویس چارتر به نام "خط زنبور عسل" (Bee Line) توسعه یافت، در سال 1923 تاسیس گردید. پرواز پست هوایی این شرکت بین نیویورک و بوستون از هجدهم ژوئن 1926 آغاز گردید. در سال 1929، رابرتسون و کولونیال تحت یک شرکت هلدینگ به نام "شرکت هوانوردی" ترکیب شدند که در سال 1930 با سازماندهی مجدد به "امریکن ایرویز" تغییر نام داد. در همان سال و به واسطه ادغام چندین ایرلاینز، امریکن ایرویز گسترش مسیرهای خود از بوستون و نیویورک تا سن دیگو و لس آنجلس از طریق کلیولند و کانزاس سیتی را تجربه کرد.
در سال 1934، هنگامی که اکثر ایرلاین های آمریکا بنابر دستورالعمل های جدید کنگره و از دست دادن قراردادهای پستی مجبور به سازماندهی مجدد شده بودند، امریکن ایرویز مسیرهای خود را در یک سیستم یکپارچه بازسازی کرده و به امریکن ایرلاینز تغییر نام داد. "سایرس روولت اسمیت" در آن سال به عنوان رئیس این شرکت انتخاب گردید و تا سال 1968 یعنی زمانی که به عنوان وزیر بازرگانی آمریکا برگزیده شد، هدایت امریکن ایرلاینز را بر عهده داشت. وی در سال 1973 بار دیگر و برای مدتی کوتاه به عنوان مدیر عامل امریکن ایرلاینز انتخاب شد و در سال 1974 بازنشسته  گردید.

امریکن ایرلاینز بین دهه 1970 تا 1990 گسترش قابل توجه ای را تجربه کرده و از یک شرکت با پروازهای داخلی در آمریکا به یک شرکت هواپیمایی بین المللی که دامنه خدمات آن به کارائیب، آمریکای جنوبی، اروپا و پاسیفیک می رسید، مبدل گردید. خرید مسیرهای پروازی ایرلاین های دیگر تاثیرگذارترین عامل در این زمینه بود. در سال 2001، امریکن ایرلاینز شرکت "ترانس ورلد ایرلاینز" را خریداری کرد.

در اوایل قرن بیست و یکم به دلیل روند افزایشی مشکلات مالی در صنعت هوانوردی، امریکن ایرلاینز دوره ای با تغییر ساختار بزرگ را سپری کرد که شامل کاهش مسیرهای پروازی، کاهش ظرفیت مسافری و تعدیل کارمندان و کاهش فرصت های شغلی می شد. در سال 2008، امریکن ایرلاینز به نخستین شرکت هواپیمایی مبدل  گردید که دسترسی کامل به اینترنت هنگام پرواز در آمریکا و در هواپیماهای بوئینگ  767-200 خود را ارائه داد. در سال 2009، امریکن ایر لاینز با مشارکت سازمان حفاظت از محیط زیست آمریکا به توسعه راهبردهای کسب و کار دوستدار محیط زیست اقدام کرد و نخستین شرکت هواپیمایی فعال در این زمینه نام گرفت.
با این وجود، امریکن ایرلاینز همچنان با مشکلات مالی دست به گریبان بوده و در سال 2011 این شرکت و شرکت AMR اعلام ورشکستگی کردند. در اوایل سال 2013، امریکن ایرلاینز موافقت خود برای ادغام با شرکت "یو اس ایرویز" طی معامله ای که به ایجاد بزرگترین شرکت هواپیمایی آمریکا منجر گردید را اعلام کرد.
ادغام شرکتهای هواپیمایی امریکن ایرلاینز و یو اس ایرویز نهایی و رسما اعلام گردید.نام این گروه جدید هواپیمایی که بزرگترین شرکت در دنیا خواهدبود، امریکن ایرلاینز است. امریکن ایرلاینز روزانه با شش هزار و هفتصد پرواز به 330 مقصد در بیش از پنجاه کشور، سفر خواهد کرد.تعداد کارکنان این شرکت هواپیمایی عظیم در سراسر جهان صد هزار نفر میباشد.