دومینیکا با نام رسمی قلمرو همسود دومینیکا یک کشور جزیرهای است در دریای کارائیب. نام رسمی این کشور همسود دومینیکا و پایتخت آن روسو نام دارد. دومینیکا در تاریخ ۳ نوامبر ۱۹۷۸ از بریتانیا اعلام استقلال کرد.
واحد پول کشور دومینیکا دلار کارائیب شرقی نام دارد.
کشور دومینیکا از جزایر بادپناه و بخشی از منطقه آنتیل کوچک است و به خاطر طبیعت دستنخورده و بکری که دارد به جزیره طبیعت کارائیب نامگذاری شدهاست. دومینیکا در جنوب گوادلوپ و در شمال مارتینیک واقع شده؛ مساحت کشور دومینیکا ۷۵۰ کیلومتر مربع و جمعیت این کشور ۷۱٫۲۹۳ نفر میباشد.
زبان رسمی کشور دومینیکا انگلیسی است و همچنین زبان فرانسوی نیز به عنوان زبان گفتاری مردم استفاده میشود.
جزیره دومینیکا از دید زمینشناسان جوانترین جزیره آنتیل کوچک است و به این خاطر فعالیتهای آتشفشانی و زمینگرمایی هنوز در آن دیده میشود. دریاچه جوشان، که دومین چشمه آبگرم جهان است در دومینیکا واقع شدهاست.
طوطی شاهی پرنده ملی این کشور میباشد و تصویر آن بر روی پرچم دومینیکا نیز نقش بستهاست.
کریستف کلمب این جزیره را دومینیکا نامگذاری کرد به دلیل اینکه این جزیره را در روز یکشنبه کشف کرد و دومینیکا به لاتین به معنی یکشنبه است. این جزیره در تاریخ ۳ نوامبر ۱۴۹۳ کشف شد. امروزه ۸۶٫۸٪ از جمعیت دومینیکا را سیاهپوستان تشکیل می دهند. در واقع کشور دومینیکا در تاریخ ۳ نوامبر ۱۴۹۳ توسط کریستف کلمب و طی دومین سفرش به (بر جدید) کشف شد. او این سرزمین را در اختیار بومیان سرخپوست کارائیبی و جنگجویی یافت که از نسل بومیان آراواک بودند.
در قرن شانزدهم میلادی کشتیهای اسپانیایی معمولاً در دومینیکا لنگر میانداختند به دلیل اینکه شرایط باد و جریانات آبی در آن منطقه مناسب بود، ولی عملاً در آنجا ساکن و مستقر نمیشدند به دلیل اینکه با مخالفت و مقاومتهای مردم دومینیکا مواجه میشدند.
تقریباً تمام جمعیت هفتادهزار نفری دومینیکا را بردههایی که در قرن ۱۸ میلادی به دومینیکا برده شدند تشکیل میدهند.
کشور دومینیکا یک حکومت دموکراتیک و مردم سالار دارد. قوهٔ مقننه این کشور پارلمان آن است که وظیفه قانونگذاری را دارد. رئیس کشور رئیسجمهور میباشد و رئیس دولت نیز نخستوزیر آن است که با رأی مستقیم مردم انتخاب میشوند.
کشور دومینیکا برای جلب سرمایه برای توسعهٔ اقتصادی این کشور، در مقابل سرمایهگذاری در پروژههای دولتی، تابعیت و حقوق شهروندی دومینیکا را به سرمایهگذار اهداء میکند. اقتصاد کشور دومینیکا کاملاً به صنعت گردشگری، کشاورزی و اخذ مالیات سنگین وابسته است.
صنعت گردشگری
کشور دومینیکا عمدتاً آتشفشانی است و دارای سواحل گوناگونی است. کوههای دومینیکا، جنگلهای بارانی، دریاچههای آب شیرین، چشمههای آب گرم، آبشارها، و نقاط غواصی، این کشور را به عنوان یک مقصد جذاب برای گردشگری محیط زیست تبدیل میکند. طبیعت آتشفشانیِ جزیره، غواصان را به غواصی جذب نموده است.
زیر ساخت
هوایی
دو فرودگاه منطقه ای در این کشور وجود دارند، اما هیچکدام از آنها بینالمللی نیستند. پرواز به دومینیکا نیازمند مسافرت از راه سان خوآن، پورتو ریکو یا دیگر جزایر مجاور در کارائیب مانند مارتینیک، گوادلوپ، یا باربادوس میباشد.
جاده
شبکه های جاده ایی دومینیکا عمدتاً در امتداد خطوط ساحلی و در امتداد دره رودخانهها قرار دارد. جادههای عمده بزرگراهها دو لاین هستند.
- بزرگراه ادوارد اولیور للبانک
- بزرگراه دکتر نیکلاس لیورپول
این جادههای اصلی به تازگی با کمک جمهوری خلق چین و اتحادیه اروپا بازسازی شده است.
مردم
۸۶٫۸٪ مردم دومینیکا سیاهپوستان، ۸٫۹٪ دورگه ها، ۲٫۹٪ سرخپوستان کارائیبی، ۰٫۸٪ سفیدپوستان و ۰٫۷٪ دیگر را نژادهای دیگر تشکیل میدهد.
تجارت بینالمللی
کشور دومینیکا، منافع ابتکار حوضه کارائیب است که بسیاری از کالاها آمریکایی را با بخشودگی گمرک اعطا میکند. دومنیکا معتلق به انجمن عضو کارائیب غالباً انگلیسی زبان و بازار مشترک کاریکوم و سازمانهای کشور کارائیب شرقی(OECS) است.
صنعت خدمات مالی
کشور دومینیکا ظاهراً وضعیت معاف از مالیات را به شرکتهای خارج از کشور ارئه میدهد. دومینیکا توافقنامه ای با کشور لهستان را برای تبادل اطلاعات مالیاتی در تاریخ ۱۲ ژوئیه ۲۰۱۲ امضا کرد.